Landelijke gemeente ten zuiden van Antwerpen gelegen aan de monding van de Rupel; 7.174 inwoners in 1981 en een oppervlakte van 780 hectare. Schelle wordt ten noorden begrensd door de Vliet, ten noordwesten door de Schelde, ten westen door de Rupel en ten zuiden door de Wullebeek. Schelle maakte deel uit van het Land van Mechelen dat toebehoorde aan de familie Berthout en van 1462 tot 1505 aan de hertogen van Brabant. Op lokaal vlak waren achtereenvolgens heren van Schelle de families Sanders (13de tot 15de eeuw), van Berchem (16de eeuw), Garnier (vierde kwart van de 16de eeuw), Clarisse (eerste kwart van de 17de eeuw), Suys (17de eeuw). Gansacker (17de eeuw - midden 18de eeuw), Libotton (18de eeuw) en P. van Brouckhoven, graaf van Bergeyck (18de eeuw).

De parochie gaat minstens terug tot de 12de eeuw, oorspronkelijk afhankelijk van de kerk van Kontich en zodoende van de abdij van Lobbes, in 1147 van het kapittel van Mechelen. Bij de oprichting van het bisdom Antwerpen werd Schelle bij de dekenij Lier gevoegd; in 1837 bij de dekenij Kontich. Schelle werd geteisterd door brand in 1487 en oorlogstroebelen gedurende de tweede helft van de 16de eeuw, 17de eeuw en 18de eeuw.

Nog zeer landelijke gemeente met dorpskern in het noorden, gedomineerd door de elektriciteitscentrale Interescaut van 1930, gelegen aan de monding van de Rupel. Dorpskern met banale lintbebouwing van gemiddeld twee bouwlagen, uit de 20ste eeuw.

Hier en daar lage arbeidershuisjes van twee of drie traveeën onder pannen zadeldaken (tweede helft 19de eeuw tot eerste kwart 20ste eeuw), enkele grotere huizen. Verder rond de dorpskern vele recente verkavelingen met nieuwe woonwijken, seriewoningen van twee à drie bouwlagen. Ten westen van de elektriciteitscentrale (onder meer Interescautlaan, Voltastraat. Ampèrestraat en Bazinstraat): sociale woonwijk uit het tweede kwart van de 20ste eeuw ten behoeve van werknemers van de centrale.

Voorts nog zeer veel weilanden en boerderijen, meestal bestaande uit een bakstenen woonstalhuis en een schuur onder pannen zadeldaken (19de of 20ste eeuw, vaak oudere kern). Zeer recente alleenstaande landhuizen onder meer in de Koekoekstraat; lichte industrie langs de Rijksweg Antwerpen-Brussel.