Hoeve, minimaal opklimmend tot het derde kwart van de 18de eeuw, zie met twee haakse volumes afgebeeld in het landboek van Pittem van 1761 en op de Ferrariskaart (1770-1778). Op het primitief kadasterplan (circa 1830) wordt een klein bijkomend volume (bakhuis?) afgebeeld aan zuidoostzijde van het perceel. In 1862 registreert het kadaster de herbouwing van de landgebouwen.

Hoeve uit losse bestanddelen, rond een erf in losse verharding, toegankelijk via een ijzeren hek tussen betonpijlers. Ten noorden, een lang verankerd witgekalkt woonhuis van één bouwlaag onder zadeldak in mechanische pannen. Gepekte plint. Erfgevel met licht getoogde vensteropeningen, voorzien van luiken en vernieuwd schrijnwerk. Zwartbakstenen deuromlijsting. Geïncorporeerd stalgedeelte met getoogde muuropeningen links in de gevel. Haakse uitbouw en muuropeningen met ouder houtwerk (grote roedeverdeling) aan noordzijde.

Ten zuidwesten een landgebouw (langsschuurtje), de straatgevel geritmeerd door lisenen, onder meer met mijterboogvormige kapelnis. Oostelijke zijgevel gekenmerkt door een segmentboogvormige deur, poort onder een dubbele ontlastingsboog en getoogde laaddeur. Westelijke zijgevel met deels vernieuwd baksteenmetselwerk en gedichte getoogde muuropeningen. Nieuwere aanbouw aan erfzijde.

Ten zuidoosten een samengesteld bakhuis onder een zadeldak in Vlaamse pannen. Donkerrode baksteenbouw met steunbeertje en licht getoogde muuropeningen. Nieuwe loods ten oosten van het erf.