Ruïne van de Sint-Antoniuskapel, in 1903 gebouwd in opdracht van Louise Zutterman als dank voor een genezing. De kapel was naar verluidt tot in de jaren 1960 een bedevaartsoord.

Diepergelegen kapelruïne op rechthoekige plattegrond, bereikbaar via landwegel. Restant van vier roodbakstenen muren zonder bedaking (ingestort), uitspringende bakstenen sokkel, verdwenen geveltop steunend op natuurstenen hoekblokken. Groot op de grond gelegen, voormalig natuurstenen topkruis. Spitsbogige muuropeningen voorzien van ramen met ijzeren roedeverdeling. Tandfries in de zijgevels. Deels bewaarde interieurafwerking gekenmerkt door sjabloonschildering boven zwartbeschilderde plint. Restant van bakstenen altaar voorzien van spitsboognissen.