Rij van drie landarbeiderswoningen, in kern minimaal opklimmend tot het eerste kwart van de 18de eeuw, zie weergave in het landboek van Egem van 1725. Op de Ferrariskaart (1770-1778) worden twee parallelle volumes haaks op de straat afgebeeld, op het primitief kadasterplan (circa 1830) herleid tot één volume in gebruik als tweewoonst. In 1859 wordt volgens kadastergegevens een derde huisje ten westen van het volume aangebouwd en het oostelijk huisje vergroot met een stalaanbouw. Het landgebouw ten zuiden wordt bij kadaster geregistreerd in 1893 maar gaat terug tot 1885. Een foto uit circa 1914 toont de driewoonst onder strooien bedaking met haaks houten schuurtje ten oosten, thans afgebroken.

Voormalige driewoonst op deels omhaagd perceel. Verankerd roodbakstenen volume boven een gecementeerde plint, met overkragend zadeldak in mechanische pannen op kardoezen. Licht getoogde muuropeningen boven betegelde onderdorpels. Gedeeltelijk bewaard houtwerk, T-ramen en persiennes bij nummer 11, bewaarde luiken voor woning en berging (voormalige middelste woonst) bij nummer 12. Berging nummer 12 voorzien van bewaarde ramen met kleine roedeverdeling en geprofileerd kalf en bewaard interieur met houten balkenroostering, zwarten plavuizen vloer en vloer in roodgele cementtegels. Aanbouw onder lessenaarsdak met Vlaamse pannen ten westen bij nummer 11. Parallel met de driewoonst gesitueerd roodbakstenen landgebouw onder zadeldak in mechanische pannen. Getoogde muuropeningen aan erfzijde, rechte muuropeningen onder meer onder houten latei en voorzien van tralies aan zuidzijde.