Genaamd De Kaaihoeve, gelegen aan een afgesneden Scheldebocht. Voormalige hoeve vermoedelijk opklimmend tot het vierde kwart van de 18de eeuw, in 1991 aangekocht door het Provinciebestuur Oost-Vlaanderen en na de nodige herstellingswerken in 1994 ingericht als Provinciaal Natuureducatief Centrum. Grote hoeve met bakstenen gebouwen en pannendaken, voorheen met aanleg- en loskaai aan de Schelde en voorzien van magazijnen voor opslag en overslag van kolen en kalk aangevoerd via de Schelde uit Doornik. Erf toegankelijk via ijzeren hek aan bakstenen pijlers ten westen naast het huis en ten zuiden van het erf.

Ten noorden, ruim woonhuis van zeven traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (pannen, nok loodrecht op de straat en Schelde), uit het vierde kwart van de 18de eeuw. Verankerde en witgeschilderde lijstgevel met gepikte plint en aflijnende geprofileerde baksteenlijst. Eenvoudige rechthoekige vensters op arduinen dorpels en centrale deur in vlakke arduinen omlijsting. Beluikte benedenvensters.

Interieur. In de mate van het mogelijke werden interessante interieurelementen behouden, zoals de tweedelige overwelfde kelder onder de linkertravee van de opkamer, de rode tegelvloer en marmeren schouw in de opkamer, de grote schouw met houten schouwbalk en de cementtegelvloer in de "beste kamer".

Ten westen, vroegere schuur en kolenmagazijn, laatstgenoemde van 1851. Ten oosten, voormalige schuur, volledig heringericht met behoud van gebint, voorts volledig vernieuwd en met sloop van vroegere aanbouwsels.

Voormalig bakhuis, aangebouwd haaks op de achtergevel van het woonhuis, volledig gereconstrueerd met behoud van de oude oven en heringericht als vergaderzaal.