Onderdeel van het huizenblok nummer 33-38 dat na de totale oorlogsvernieling van 1914 door de stad rond 1921-1922 heropgebouwd werd in een neostijl naar het ontwerp van stadsarchitect Alexis Sterck (Dendermonde) van 1920. De taverne ‘Den Ouden Tinnen Pot’, zie de gevelsteen, bevindt zich op een smal perceel. Het kwam volgens historisch fotomateriaal in de plaats van de gelijknamige herberg bestaande uit slechts twee traveeën en twee bouwlagen. Het was een eenvoudige bepleisterde lijstgevel met centraal een groot getrapt dakvenster. Volgens A. de Vlaminck situeerde deze woning zich ter hoogte van de vroegere woning "De Klok" (1503), sinds 1606 gekend als "De Esse" en sedert 1620 als "De Gulden S". Bij de wederopbouw werd de bestaande percelering, bouwhoogte en benaming behouden, de oorspronkelijke vormgeving werd niet hernomen. De gevel van bak- en zandsteen werd opgetrokken in neo-Brabantse barokstijl met hoge klokgevel met dakvenster en oculus. De getoogde vensteropeningen met natuurstenen omlijsting werden op de bovenverdieping verfraaid met een druiplijstje.

De achtergevel (Kerkstraat nummer 5) vertoont dezelfde gevelordonnantie en ritmering met een minder rijkelijk materiaalgebruik.