Hoeve van het langgeveltype, al aangeduid op de kaart van P. Pourbus van 1561-1571 en vermeld in 1690; aangeduid op de kaart van Ferraris (1770-1778) als twee in elkaars verlengde liggende volumes, en op de Atlas der Buurtwegen (circa 1845) als twee parallelle volumes. Te bereiken via een lange oprit, waarlangs nieuwe hoevegebouwen zijn opgetrokken.
Het huidige, langgestrekte volume onder een pannen zadeldak bevat een stalgedeelte in blote baksteen links, een schuurgedeelte rechts daarnaast met witgekalkte muren, centraal de witgekalkte boerenwoning met bakstenen muur ter afscherming van het erf, tenslotte een tweede stalgedeelte met bergzolder (laaddeur) in blote baksteen. De verandering van de muuropeningen tast het authentieke karakter aan.
BOTERBERGHE R., Zuienkerke. Geschiedenis van een polderdorp, Zuienkerke, 1992, p. 360.
Bron: CALLAERT G. & HOOFT E. met medewerking van SNAUWAERT L. 2002: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Zuienkerke en deelgemeenten Houthave, Meetkerke en Nieuwmunster, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL13, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Hooft, Elise; Callaert, Gonda Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
