Dit erfgoedobject heeft geen erfgoedwaarde meer. De erfgoedwaarden waarom we het object opnamen in de inventaris, zijn niet meer aanwezig, bijvoorbeeld door verbouwing of sloop.
Gegraven bij de eerste fase van de havenaanleg (1896-1907) en op het plan zogenaamd "Darse n° 1". Toen onderdeel van de achterhaven, die de verbinding vormde tussen de zeesluis en het zeekanaal en bestond uit één dok en een zwaaidok (zie ontwerpplan van Couseau en Cousin van 1892). De benaming van het dok is afgeleid van het feit dat deze vanaf 1923 de aanlegplaats was voor de treinferrydienst van de London and North Eastern Railways, waarmee dagelijks bederfbare en breekbare goederen van het vasteland naar Groot-Brittannië (Harwich) konden worden verscheept. Tussen 1950-1953 wordt deze aanlegplaats verlegd naar de kade ten westen van de toenmalige havengeul (zie Loodswezenstraat) wat een grote tijdswinst betekent voor deze trafiek. Heden dok met een lengte van 500 meter, een breedte van 130 meter en een diepte van 8 meter. Over de ganse lengte natuurlijke oevers. Nu totaal verlaten.
BILE E., TRIPS E., Zeebrugge, een haven in de branding, 1895-1970, 1970, pagina's 108-112, p. 160.
HOORNAERT R., Honderd jaar Zeebrugge. Wel en wee van een parochie, Brugge, 2000, p. 22-23.
VANDEPITTE G., Zwankendamme, wijk van Lissewege, nu Brugge, in Rond de Poldertorens, jaargang 33, nummer 1, 1993, p. 15-16.
Bron: GILTÉ S., VAN VLAENDEREN P. & VANWALLEGHEM, A. met medewerking van DENDOOVEN, K. 2006: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Brugge, Deelgemeenten Dudzele, Lissewege en Zeebrugge, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL25, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Gilté, Stefanie; Vanwalleghem, Aagje; Van Vlaenderen, Patricia Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
