Van de hoeve met losstaande bestanddelen, weergegeven in de Atlas van de Buurtwegen (1844) bleef alleen het noordoostelijk, L-vormige deel bewaard; op de Ferrariskaart staat op deze plaats een gesloten hoeve aangeduid.

De hoeve is gelegen op de hoek van een doodlopende straat, waaraan zich aan de noordzijde de oorspronkelijke kerk van Romershoven bevond; het perceel met de vorm van het omringende kerkhof bleef in de Atlas van de Buurtwegen duidelijk bewaard; in de huidige perceelstekening bleef alleen de oostaflijning behouden.

Het behouden gedeelte omvat in de noordvleugel het woonhuis (nok loodrecht op de straat) en in het haakse gedeelte, achteraan het erf, de dwarsschuur, beide onder zadeldaken (Vlaamse pannen). Bij de verbreding van de straat op deze plaats verdwenen de aan deze zijde gelegen dienstgebouwen, evenals een gedeelte van het oorspronkelijke woonhuis.

Het woonhuis behield in de achtergevel een gedeelte van het oorspronkelijke stijl- en regelwerk (eerste helft 19de eeuw): ankerbalkgebint met vijf gebintstijlen, twee gebintstijlschoren en twee regels, waartussen de kleine houten vensters, en in de laatste travee het zijgevelgebint van de haakse dwarsschuur.; lemen en bakstenen vullingen. De overige gevels werden begin 20ste eeuw versteend.