Voormalig hoevetje dat opklimt tot het begin van de 19de eeuw; opgenomen in de Atlas der Buurtwegen (circa 1843). Eertijds gelegen aan de rand van het kerkhof (confer Sint-Pietersplein zonder nummer) bij de Sint-Pieterskerk (confer Gemeenteplein zonder nummer), heden rechtover het Sint-Pietersplein. Dwars op de straat gericht volume van witgeschilderde, verankerde baksteen onder een vernieuwd pannen zadeldak. Aangepaste openingen en nieuw schrijnwerk (onder meer luiken). Gekasseide strook vóór het boerenhuis.