Traditioneel diephuis met trapgevel van twee traveeën en twee bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat), opklimmend tot de tweede helft van de 16de eeuw. Op de gravure van Sanderus uit 1659 is het straatbeeld van de Nosestraat gekenmerkt door dit type van bebouwing.

Een archieffoto uit de eerste inventarisatie van het bouwkundig erfgoed in Antwerpen in 1975 toont een straatgevel met een trapgevel van zes treden, bekleed met een sterk verweerde cementering. Het voorkomen van de tweede bouwlaag duidt op een 19de-eeuwse verbouwing, een aanpassing die veelvuldig voorkwam bij historische stadswoningen uit de 16de -17de eeuw. Deze niet-verankerde bouwlaag werd geopend door twee rechthoekige vensters, voorzien van zesdelig houten schrijnwerk, een natuurstenen lekdrempel en een houten latei. Het oorspronkelijke bak- en zandsteenparement, verankerd door smeedijzeren muurankers, bleef slechts behouden in de oorspronkelijk tweeledige geveltop. Het eerste register bestond uit een rechthoekig drielicht met verweerde druiplijsten, kwarthol geprofileerde posten en negblokken, het bredere middenluik was voorzien van een latei op korbeeltjes. De topgeleding werd oorspronkelijk gekenmerkt door een centraal rechthoekig luik onder een druiplijst en een overhoeks topstuk op een kraagsteen.

In 1964 werd de begane grond verbouwd tot een elektriciteitscabine. Hierbij werd de bestaande winkelpui (circa 1886) verwijderd en vervangen door een nieuw bakstenen parement met twee rechthoekige deuropeningen.

In de jaren 2000 maakte het pand Nosestraat 1 deel uit van een grootschalig restauratie- en verbouwingsproject van een groot deel van de achterliggende vroegere kloostergebouwen op de Sint-Paulussite. De getrapte geveltop van het pand is hierbij in een sterk vereenvoudigde vorm gereconstrueerd waarbij het luik, het overhoeks topstuk en vermoedelijk ook sporen van het bak- en zandstenen parement niet werden hernomen. De volledige bovenbouw van de voorgevel werd gedecapeerd en gekaleid. Alle vensters kregen nieuw houten schrijnwerk met een sterk vereenvoudigde verdeling. Dakstructuur en dakbedekking werden vernieuwd. In 2023 onderging het interieur van de bovenverdiepingen een verbouwing tot duplexappartement.

• Onroerend Erfgoed Antwerpen, Beschermingsdossier DA000399, Geografisch pakket Antwerpen.
• Stadsarchief Antwerpen, Bouwdossiers 1886#0160 (1886), 18#46389 (1964), 18#85762 (1964) en 2395#181 (2004).

• BRAEKEN J. 2024: Traditioneel diephuis [online], https://id.erfgoed.net/teksten/298311 (geraadpleegd op 26 februari 2024).
• SANDERUS A. 1659: Chorographia Sacrae Brabantiae [online], SPK Dominicanenklooster | TOPA (geraadpleegd op 26 januari 2024).

Traditioneel diephuis van twee traveeën en twee bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat, kunstleien) uit de tweede helft van de 16de eeuw. Sinds 1964 in gebruik als elektriciteitscabine.

Gedecapeerde en gekaleide trapgevel van zes treden, omstreeks 1975 nog bekroond met een vandaag verdwenen, overhoeks topstuk. De bovenverdieping is in de 19de eeuw volledig heropgebouwd, geopend door rechthoekige vensters met een hardstenen lekdrempel. Het bak- en zandsteenparement verankerd door smeedijzeren muurankers, bleef enkel behouden in het eerste register van de oorspronkelijk tweeledige geveltop. Dit wordt geopend door een rechthoekig drielicht met verweerde druiplijsten, kwarthol geprofileerde posten en negblokken, het bredere middenluik met een latei op korbeeltjes. De topgeleding, oorspronkelijk met een rechthoekig luik is recent in vereenvoudigde vorm gereconstrueerd. In 1964 volledig verbouwde pui, in oorsprong waarschijnlijk met insteek.

Diephuis met twee traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (kunstleien), heden gebruikt als elektriciteitscabine. Trapgevel (zes treden) met overhoeks topstuk in traditionele stijl, opklimmend tot de tweede helft van de 16de eeuw.

Baksteenmetselwerk, bepleisterd en gecementeerd. Recent verbouwde pui, waarschijnlijk met vroegere insteek. Bovenbouw met aangepaste rechthoekige vensters; de zoldervensters zijn uitgewerkt als drielicht met breder en dieper middenvenster, daarboven een luik; sporen van kwarthol geprofileerde omlijsting in zoldervensters.